Rano budzę się w tej mojej mikrozakrystii.  Wyskakuje w pośpiechu, żeby zdążyć się umyć, ale hmmm- za późno. Ja jestem w gatkach, a babcie już od godziny siedzą i różaniec odmawiają. Trochę skonfundowany wykonuje czynności poranne w nietypowej dla mnie kolejności: najpierw się ubieram, aby nie siać zgorszenia, a dopiero potem idę się umyć…

Po śniadaniu ks. Jasiu oświadcza: na dziś w planie mamy CHORTYCE !

Oczy mi zaszły łzami ze wzruszenia…. Kochany ksiądz Jasiu…. Z gardłem zdławionym wzruszeniem wyszeptałem: Jasiu, jesteś moim ulubionym księdzem… Naprawdę, Jasiu, nie trzeba było, nie trzeba…. Wiem, że chortyca to najlepsza i najdroższa ukraińska wódka…. Mogłeś przecież kupić flaszkę czegoś tańszego…. Na takie ekspensa się dla nas naraziłeś….

Ale ks. Jasiu popatrzył na mnie krzywo i wytłumaczył: Profanie i niedouku. Chortyca, to nie nazwa wódki, tylko wyspy na Dniestrze, gdzie narodziło się kozactwo…. A wódka to od tej wyspy nazwę wzięła….

Dobra, niech będzie wyspa…. Jedziemy….

Więc przez Zaporoże przepływa Dniepr. Szeroki jak …..no, ogólnie szeroki. W ogóle sama nazwa miejscowości i krainy wzięła się od Dniepru, na którym były progi – czyli „porohy”. I jako że osada powstała za tymi porohami nazwana została „Zaporoże”  A na tym Dnieprze jest wyspa. Żyjąc w polskich realiach trudno sobie na rzece wyobrazić wyspę o powierzchni 3000 ha , 12 km długą,  2,5 km szeroką…. Wyspa jest określana jako jeden z „7 cudów Ukrainy”

Na tej wyspie narodziła się Sicz Kozacka. Ukraińcy widzą w niej początki swojej tożsamości narodowej i są bardzo z niej dumni… Mają muzeum kozactwa… Muzeum takie sobie, ale obok robią rekonstrukcje osady kozackiej tez idziemy zwiedzać. Cała osada otoczona palisadą, a przed wejściem – coś takiego jak barakowóz, a obok niego kontrastowo nowoczesny dystrybutor napojów. Na barakowozie napis KASA, więc wchodzę. A w środku łóżko, niepuste, z  kobitą, która zwraca mi uwagę, ze bilety przez okienko się kupuje. Wychodzę na zewnątrz, do okienka, i chcemy kupić wejściówki. Pani pyta, czy ktokolwiek po rosyjsku rozumie i informuje, ze bilety kosztują 6 hrywien, ale w osadzie jest remont i możemy wejść za bramę jedynie na jeden metr 10 cm. Skąd akurat 10 cm tego nie wyjaśniono. Pytamy o jakąś zniżkę, skoro remont. Ale pani twierdzi, ze nie ma żadnych poleceń związanych ze zniżkami. A można robić fotki przez bramę nie wchodząc? – okazuje się ze też „nielzja”

Więc robimy zabronione fotki i wracamy na parking. Po drodze kolejna zagadka odległościowa z tego samego cyklu, co  jeden metr dziesięć centymetrów  możliwości wejścia za bramę. Otóż odległość do parkingu od skrzyżowania wynosi  …. 301 m. Jak, kurde, chciało im się z taka dokładnością mierzyć?

Ale na pewno Zaporożańcy są specjalistami w pomiarach odległości. Bo to właśnie w mieście Zaporoże jest najdłuższa w Europie ulica. Oczywiście jest to zaczynająca się przed wciąż czynnym i działającym pomnikiem Lenina ulica jego imienia. Zaporoska ulica Lenina ma 24 km długości… A jest ciekawa nawet dlatego, ze przynajmniej na samym początku, przy pomniku jest symetryczna – po lewej i po prawej budynki są wybudowane w odbiciu lustrzanym….  A z innych ciekawostek, to w tym mieście jest do tej pory ulica „Czekistów”….

Wieczorem wróciliśmy na nasze miejsce postoju…. Przyznam, że płynna chortyca wieczorem jest nie mniej zajmująca niż ta, po której stąpaliśmy za dnia…. Określenie że chortyca jest jednym z 7-miu cudów Ukrainy  jest nad wyraz słuszne.  Rano zero kaca….